Net zoals bij de variaties per geslacht kunnen ook de variaties per leeftijd worden verklaard door de epidemiologie van een aandoening of ook door een bijzonder beleid zoals in het geval van opsporing. Variaties per leeftijd kunnen dus als ongegrond worden bestempeld als zij niet met die parameters overeenstemmen. Zij kunnen ook als ongegrond worden bestempeld als voor één of meerdere leeftijdsklassen een hoge variatiecoëfficiënt werd waargenomen ondanks aanzienlijke totale gebruikspercentages voor diezelfde leeftijdsklassen.
In het voorbeeld van de mammografie wordt in de huidige aanbevelingen borstkankerscreening aangeraden voor de leeftijdsklasse van 50 tot 69 jaar. De variatiecoëfficiënt (CV) is relatief stabiel in die leeftijdsklassen (zie onderstaande figuur), maar blijkt veel hoger te liggen in de groep van 40 tot 50 jaar. De CV wordt berekend op basis van de arrondissementen. Een hogere CV betekent dus dat er meer variatie in de verstrekking is tussen de arrondissementen. De hogere CV in die leeftijdsklassen getuigt waarschijnlijk van de onzekerheid van de voorschrijvers met betrekking tot de indicatie voor de mammografie voor patiënten van die leeftijd.