Door de ondertekening van de ‘Gids naar een betere geestelijke gezondheidszorg door de realisatie van zorgcircuits en zorgnetwerken’ door alle bevoegde Ministers werd in 2010 door de Interministeriële Conferentie (IMC) Volksgezondheid het startschot gegeven voor de hervorming van de GGZ voor volwassenen[1]. Diverse pilootprojecten werden gelanceerd waarbij de geestelijke gezondheidszorgnetwerken (GGZ-netwerken) werden gecreëerd en stelselmatig uitgebreid. In 2017 vond er een evaluatie plaats en werden een aantal netwerken hertekend waardoor er uiteindelijk 20 GGZ-netwerken voor volwassenen overbleven. Op dit moment maakt elke Belgische gemeente deel uit van één van deze 20 GGZ-netwerken.
Er is bewust gekozen voor een beleid naar een meer gemeenschapsgericht GGZ omdat er kan worden vastgesteld dat hulpverlening in de thuissituatie, eventueel in combinatie met korte intensieve residentiële hulpverlening, tot betere resultaten leidt voor de patiënten en hun omgeving. In wat volgt worden enkele onderwerpen uitgelicht waarvoor de federale overheid bevoegd is. Zo wordt het aanbod en de activiteit in PZ, PAAZ en inzake internering onder de loep genomen. Tenslotte wordt de aard van de behandelingen in het kader van problematisch middelengebruik besproken.
Meer weten? www.psy107.be
[1] Er is reeds gesteld dat het zorgaanbod voor ouderen een voortzetting dient te zijn van de hervorming voor volwassenen en bijgevolg expliciet gekozen voor een addendum/een update gids 2.0 op de reeds bestaande gids voor volwassenen, zodat deze responsief is voor alle volwassenen.