De Nationale Raad voor Dringende Geneeskundige Hulpverlening is een orgaan dat advies geeft aan de federale minister van Volksgezondheid wat betreft de organisatie en de werking binnen de Dringende Hulpverlening[1]. De adviezen die het orgaan verleent betreffen de werking van de diensten en de opleiding van personen die aan de dringende geneeskundige hulpverlening meewerken. De Raad dient op basis van wetenschappelijk verantwoorde criteria de kwaliteit van de praktijk te evalueren. Overigens heeft de NRDGH een belangrijke rol bij het vormgeven van de erkenningsnormen van de ziekenwagendiensten en de criteria die van toepassing zijn voor de programmatie van deze diensten.
De Raad is samengesteld door vertegenwoordigers van betrokken organisaties:
- De wetenschappelijke verenigingen van huisartsen
- De verenigingen van urgentiegeneeskunde en van rampengeneeskunde
- De verenigingen van inrichtingen voor hulpverlening
- De wetenschappelijke verenigingen van verpleegkundigen
- De beroepsverenigingen van ambulanciers
- De oproepcentra 100/112
- Het Belgische Rode Kruis
- De geneeskundige dienst van het leger
De Raad richt werkgroepen op met een wel omschreven opdracht en wint het advies in van deskundigen naar keuze.
Meer weten over dit adviesorgaan: overlegorganen.gezondheid.belgie.be
[1]De taken van de Nationale Raad werden vastgelegd in het koninklijk besluit van 4 juli 2004.